Boğulan Şair

Senin seyircilerin düşman

Senin yargıcıların düşman

Öylesine yenmek zorundasın ki

Kıl payı bırakmadan

Sayısız genlerle donatmalısın

İmgeden kristallerini

Ki kamaşsın gözleri

Yüreğinden yansıyan ışıltılardan

Elmasını öyle yontmalısın ki sözcüklerden

Bakırı kükürdü çevirip altına

Ki gözlerini alsınlar da kör olsunlar

Kanının akkora kesmiş parıltılarından

Her şair gibi değilsin sen

İşin zor ki ne zor

Yargıcıların bakışlarında parlıyor

Keskin dişleri köpekbalıklarının

Her şairin bir çalgısı var

Senin tek çalgından duyulmalı orkestralar

Her şair senin gibi değil

İşin zor ki ne zor

Seyircilerin tırnakları sende

Yargıcıların dişleri sende

Her şairin bir sesi var

Senin sesinden haykırmalı korolar

Yine de yenik sayarlarsa

Yok sayarlarsa yine de

Öylesine yok olmalısın

Taksınlar nişan diye cinayetlerini

Şiirin koynundayken suç üstünde

Seni boğdukları zaman